روابط عمومی شرکت ایدکو (توزیعکنندهی محصولات کسپرسکی در ایران)؛ اگر حواستان نباشد و کارت اعتباری خود را جایی بگذارید که جوان گیمرِ خانهتان آن را بردارد، عواقب بدی در انتظار سلامت مالی خانوادهتان خواهد بود. بچهها به اندازه بزرگسالان در واقع نظارتی روی خرج کردن پول ندارند. شاید حتی متوجه نشوند دارند در گیمها از پول واقعی استفاده میکنند. نوجوانی که عاشق گیم است میتواند هزاران دلار پول را به باد دهد و حساب بانکی خانوادهاش را بدون اینکه حتی روحش هم خبر داشته باشد خالی کند. اصلاً جوانترهادر بازیها چه چیزهایی میخرند و چطور میشود جلوی خرجکردنهای از سر نااگاهیشان را گرفت؟
جایی که توسعهدهندگان گیم از آن پول درمیآورند
بعضی از والدین فکر میکنند بعد از اینکه برای فرزندانشان گیم میخرند همهچیز تمام میشود اما تازه ماجرا شروع شده است! این سوءتفاهم و درک غلط میتواند برای خانوادهها عواقب مالی بدی داشته باشد. بسیاری از توسعهدهندگان گیم از خود ساخت برنامه پولی بدست نمیآورند. برخی گیمها حتی رایگان نصب میشوند اما هر چیز اضافه دیگری که گیمرها بخواهند در آن داشته باشند پولی است. پس سوال این است که گیمرها در جهان مجازی دقیقاً بابت چه چیزهایی پول واقعی خرج میکنند؟ با ما همراه شوید تا مفصلاً به این مبحث بپردازیم.
ارز درونگیمی
در اقتصاد مجازی، ارزهای درونگیمی ساز و کاری مشابه با دلار و یورو در جهان واقعی دارند. در گیمها، هرگز نمیتوانید کلی پول داشته باشید. با این حال میتوانید مقادیر کوچک و بزرگ پول واقعی را هر زمانی با ارز مجازی مبادله کنید (تنها با چند کلیک میتوانید باک اکانت گیمینگ خود را حسابی پرکنید و البته اکانت بانکی پدر و مادر را خالیِ خالی!).
آیتمهای درونگیمی
سایر منابع هزینه عبارتند از کلی سلاح، زره و سایر تجهیزات نظامی- حتی لباس برای آواتار بازیکن. نوجوانان این آیتمها را میخرند تا کارایی کاراکترشان بالا برود یا هم اینکه فقط بتوانند به نوبهای عرض اندام کنند. برخی آیتمها هم که رویشان برچسب قیمت خورده (که بسیار هم قیمت گزافی است). مثلاً گرز Echoing Fury در Diablo III که زمانی 14 هزار دلار فروخته میشد. یک نوع از کالاهای درونگیمی است که ارزش ذکر کردن دارد: جعبههای غارت. این جعبهها در واقع جعبههای جایزه هستند حاوی مجموعهای رندوم از آیتمهای مجازی. در یک گیم چیزهایی مانند بلیتهای بختآزمایی وجود دارد. بازیکنها بدون اینکه بدانند داخلش جعبهها چیست آنها را میخرند- آنها میتوانند حاوی آیتمهایی باشند که واقعاً ماهیت بازی را عوض میکنند و برخی هم میتوانند حاوی گزینههای سفارشیسازی باشند که حد متوسطند و خیلی در بازی تأثیری ندارند. توسعهدهندگان بازی برای جعبههای غارت از واژه ساختگی خود استفاده میکنند. برای مثال فوتبالیهای فیفاباز به جای جعبههای غارت با پکها سر و کار دارند. پکها میتوانند حاوی ستارههای لیگ برتر باشند مانند مسی یا رونالدو و یا بازیکنانی که در باشگاههای شهرهای کوچک بازی میکنند. البته بیشتریها مورد دوم نصیبشان میشود تا مورد اول.
بوسترها
درست مانند زندگی واقعی، مسیر رسیدن به شهرت و پول در بازی هم میتواند سخت باشد. برای همین است که بازیکنهایی که نمیخواهند ساعتها وقت را صرف آموزش به کاراکترشان برای ارتقا پیدا کردن کنند دنبال راههای میانبرند. از این روست که بوستر یا اصطلاحاً تایمسیور میخرند؛ اینها آپتیمایزرهای موقت هستند که رقبا را تا حدی از میان به در میکند.
آگهیهای غیرفعال
بنرهایی که نصف نمایشگر را میگیرند یا کلیپهای ویدیویی که مدام سشن شما را قطع میکنند چیزهایی هستند که همه تقریباً با آنها آشنا هستیم؛ حتی آن دسته از ما که هیچ چیز از گیمینگ نمیدانیم. با توجه به این حقیقت که توسعهدهندگان درآمد خود را از تبلیغ درمیآورند، اغلب به کاربران گزینهی سادهی پرداخت مبلغ ناچیز برای از بین بردن یا غیرفعال کردن آگهی را میدهند. اما برخیاوقات گیمرها باید برای دور ماندن از آگهیهای تبلیغاتی مرتباً اشتراک خود را شارژ کنند.
مشکلات و قوانین
توسعهدهندگان صادق (که البته وجود دارند اما تعدادشان کم است) محصولات خود را بدون اینکه سعی داشته باشند بازیکنان را فریب بدهند میفروشند اما یک سری توسعهدهندهی دیگر از انواعی از متودهای روانشناختی برای فریب گیمرها استفاده میکنند. برخی از این توسعهدهندگان بیاخلاقِ گیمهای ویدیویی از روش صاحبان کازینو استفاده میکنند. آنها بازکینان را به بختآزمایی دعوت میکنند و وعوه برد جعبه غارت میدهند؛ هرچند شانس دریافت چنین جایزهای تقریباً صفر است. این نوع فریبکاری باعث میشود بازیکن مدام پول دهد به امید اینکه روزی آن جایزه را ببرد. حتی برخیاوقات بازیکنان بزرگسال هم فریب میخورند. برخی دیگر از توسعهدهندگان هم تعمداً کاری میکنند بازیکنان برای پیشرفت کاراکترهایشان و ارتقای بازی مدام تسکهای تکراری و یکنواخت انجام دهند. وقتی این اتفاق میافتد حتماً آیکونی جایی حوالی نوار پیشرفت ظاهر میشود که بازیکنان با کلیک روی آن میتوانند بوستر بخرند. در برخی موارد خریدن آیتمها تنها راه برد است؛ فرقی هم ندارد نوجوان چقدر بازیاش خوب است. این باعث میشود بازیکن مدام بخواهد آیتم بخر تا به برد برسد. جوامع گیمینگ به این استراتژی «پول بده تا ببری» میگویند. توسعهدهندگان کلی ترفند و تکنیک در چنته دارند. برای مثال سازندگان اپ میتوانند با یک قیمت قطعی گیمها را بفروشند و بعد برای محتوایی که از پیش خریداری شده یک پرداخت اشتراکی درخواست کنند یا حتی حق ادامه بازی گیم را نیز پولی کنند. بسیاری از متخصصین مدتهاست این روش را محکوم کردهاند. در همین راستا، آمریکا دارد رده سنی بالای هجده را به گیمهایی که جعبه غارت دارند اضافه میکند و ژاپن هم گونهای تحت عنوان complete gacha را منع کرده است. در چین هم قوانین علیه باکسهای غارت وجود دارد؛ همینطور در هلند و بلژیک اما این روش در خیلی از کشورهای دیگر هنوز بر قوت خود باقیست. اگر گیم مورد علاقه فرزند شما مدام او را مجبور میکند به خرید باکسهایی پرشده از جوایز رندوم، دست به کار شوید و کارهایی برای محافظت از خود و فرزندانتان انجام دهید.
نحوه مدیریت خریدهای درونگیمی
حال که میدانید در گیمهای مجازی فرزندانتان بابت چه چیزهایی پول میدهند میتوانید به زبان مشترک با آنها برسید و تنها چیزی که میماند این است که بدون آنکه ذرهای اعتمادشان به شما کم شود متوجه شوید چطور میشود از آنها محافظت کرد و نگذاشت بابت این چیزها پول خرج کنند.
گیمها را دستهجمعی منع کنید
رادیکالترین و در عین حال کمتأثیرترین رویکرد منع کردن نوجوان از بازی کردن گیمهاست. اگر این کار را انجام دهید آنوقت فرزند خود را خواهید دید که از شما فاصله میگیرد و کارهای مخفیانه و یواشکی روی میآورد. اینکه این کار چقدر میتواند مفید باشد هنوز تأیی نشده و اخلاقی هم نیست. اگر فرزندان به در بسته بخورند میروند خانه دوستان خود مشغول بازی کردن میشوند یا پسورد گوشی یا کامپیوتر پدر و مادر خود را کش میروند و شاید هم از گوشی دومی برای دسیسههای خود استفاده کنند! اصلاً این جنگ ارزشش را دارد؟ از اینها گذشته گیم بازی کردن ذاتاً چیز بدی نیست؛ گیمینگ به کودکان و نوجوانان کمک میکند تا در جامعه به تعامل بپردازند، فناوریهای روز را یاد بگیرند و حتی به آن کسی که میخواهند در آینده تبدیل شوند فکر کنند. گیمرهای جوان امروز دارند یاد میگیرند زبان خود را بسازند و بازیهای خود را طراحی کنند. فکرش را بکنید: بچهای که به مانیتور چسبیده در حالیکه دارد با دیوهایی آنسوی اتاق میجنگد فردا روز چه مدیر خوبی برای یک شرکت بزرگ آیتی خواهد بود.
دسترسی به پول خود را بلاک کنید
اینکه بچهتان گیم دوست دارد نباید دلیل شود که جیبتان هم خالی شود. برای رعایت جانب احتیاط توصیه میکنیم کارتهای اعتباری و اطلاعات آنها را دم دست نگذارید. همچنین برای لاکاسکرین زمانبندی تعیین کنید و نوتیفیکیشنهایی هم که کد تأیید پرداخت را نشان میدهند غیرفعال کنید تا روی نمایشگرتان پدیدار نشوند.
اکانت کودک درست کنید
بسیاری از پلتفرمهای توزیع دیجیتال از جمله پلیاستیشن استور و اکسباکس گیمز استر گزینههای اکانت کودک دارند. نه تنها کنترلهای والدین پایهای ارائه میدهند که حتی به شما اجازه میدهند تا همه خریدها را غیرفعال کرده یا محدودیت خرید تنظیم کنید. برای مثال اگر فرزندتان ترجیحش گیمهای اسمارتفونی است از طریق اکانت خانوادگی گوگل یا اپل، خریدهای درونبازی را منع کنید.
با فرزند خود صحبت کنید
اینکه با کودکان خود صحبت داشته باشی تا دیگر لازم نباشد ازشان پول قائم کنید بسیار مهم است. سعی کنید خواستههای آنها را درک کنید، با آنها در مورد گیمهای مورد علاقهشان حرف بزنید و پی ببرید چه چیزهایی را دوست دارند بخرند. اینکه با فرزند خود همگام باشید نشان میدهد شما به علایقشان اهمیت میدهید و آنها را جدی میگیرید. این رویکرد به شما کمک خواهد کرد رابطه خوبی با فرزند خود ایجاد کنید و قادر خواهید بود برای صرف کردن پول خارج از گیم به ایدههای جذابتری برسید.
به کودکان خود در خصوص سواد مالی آموزش دهید
با راهاندازی یک کارت شخصی مخصوص به فرزند خود آموزش دهید چطور پول خود را مدیریت کنند. اگر تا به حال این اجازه را بهشان ندادهاید الان وقت خوبیست. بگذارید خود فرزندتان در مورد خرج کردنش نظر دهد. اگر فرزند متوجه شوید خرج کدن ول برای گیم به مثابهی از دست دادن پول برای کنسرت رفتن در دنیای وقعی یا خرید اسنیکر است یاد میگیرد که بودجه خود را درست مدیریت کند.
مدیریت عواقب
- با بانک خود تماس گرفته و سعی کنید تراکنش را لغو نمایید. برگرداندن پولتان به تعدادی عوامل بستگی دارد که سرعت عمل شما در صدر فهرست قرار میگیرد.
- با تیم پشتیبانی گیم تماس بگیرید و ازشان بخواهید پول را برگردانند.
- مطمئن شوید ذکر کردهاید که کارت بدون اجازه از شما استفاده شده است. شاید شانس این وجود داشته باشد که پول را به شما بازگردانند (یا دست کم بخشی از آن).
راهکارهای امنیتی
فراموش نکنید خریدهای درونبازی تنها دلیل نگرانی نیستند. به علایق فرزندانتان خارج از حیطه آنلاین توجه کنید. ازشان در مورد وبسایتهایی بپرسید که بدانها سر میزنند و پرس و جو کنید با چه کسانی چت میکنند. به آنها اصول اولیهی امنیتی را آموزش دهید: توضیح دهید چطور اسکمرها معمولاً دست به کار میشوند، چطور زورگیری و اخاذی میکنند و چطور میشود از اکانتهای گیمینگ در مقابل مجرمان سایبری محافظت کرد. برای کمک به فرزند خود در یادگیری اصول امنیتی شبکه اینترنتی و محافظت از آنان در برابر ریسکهای غیرضروری Install Kaspersky Safe Kids را نصب کنید. راهکار امنیتی ما به والدین کمک میکند تا ردپای آنلاین فرزندان خود را پیگیری کرده و همچنین توصیههایی ارائه میدهد از روانشناسان کودک.
منبع: کسپرسکی آنلاین (ایدکو)
کسپرسکی اسم یکی از بزرگترین شرکتهای امنیتی و سازنده آنتی ویروس است که برخی از کاربران اشتباهاً این شرکت و محصولات آنتی ویروس آن را با عناوینی نظیر کسپرسکای،کاسپرسکی، کسپراسکای، کسپراسکای، و یا کاسپراسکای نیز میشناسد. همچنین لازم به ذکر است مدیرعامل این شرکت نیز یوجین کسپرسکی نام دارد.